Architektura

System bastionowy zaczęto stosować od drugiej połowy XVw. Wprowadzając pięcioboczny w planie taras, system ten rozwiązał teoretycznie niepokonywalny dotąd problem wyeliminowania pola martwego, czyli skutecznej obrony czół elementów flankujących. Dzięki temu zniknął ten problem szczególnie charakterystyczny dla baszt i bastei niezależnie od narysu czworobocznego, kolistego czy nawet sześcio- i więcej bocznego. Doświadczenie idące z wiekiem uświadomiło, że spośród wszystkich figur, na jakich można wykreślić rozplanowanie elementu flankującego, tylko pięciobok spełnia teoretycznie ten warunek.

Cechami systemu kleszczowego kleszczowego są przede wszystkim: Użycie kleszczowego systemu obrony zestawionego w regularny obwód. Osłabienie obrony bliskiej a wzmocnienie dalekiej - Polska - Austriacka - Pruska - Rosyjska Narys kleszczowy utworzony był z wałów ziemnych, których odcinki o długości 100 d0 400 m usytuowane były względem siebie pod katem  pod kątem prostym lub rozwartym (90-120 o ), w kształcie linii zygzakowatej. W załamaniach wałów usytuowane były kojce, z których flankowano dno rowów wzdłuż skarpy wałów. Gwieździsty narys umożliwiał prowadzenie krzyżowego ostrzału przedpola ogniem bezpośrednim poziomym z dwóch kierunków. Składały się one zatem na przemian z zatok ( golfo ) i narożników ( saillant ), tak w zamkniętych obwodach obronnych, jak też w krótkich otwartych odcinkach przyczółków mostoych lub improwizowanych okopów