Lokacja
miasta średniowiecznego musiała spełniać podstawowe warunki obrony. Na obszarze
dawnego imperium rzymskiego w miejscu starych rzymskich miast i obozów powstało
nowe miasto Aosta . Początkowo miało ono prawidłowy układ obozu, orientowany
według stron świata, przecięty dwiema prostopadłymi arteriami oraz szereg
prostokątnych działek. Z biegiem czasu układ zabudowy stawał się coraz bardziej
swobodny, zatracał się dawny, prosty przebieg ulic.
Rozplanowanie miasta Sredniowiecznego ściśniętego murami obronnymi akcentowało główny element kompozycyjny układu.
·
prostokątny rynek - znajdujący się przy głównych ulicach różnił
się od innych szerokością i zabudową oraz sposobem przeprowadzenia .
·
Stanowił on podstawowy węzeł komunikacyjny wewnątrz miasta.
·
Rynek otoczony wieńcem domostw najznakomitszych obywateli, skupiał
najważniejsze budowle publiczne: kościoły, sukiennice, ratusz.
·
Znakomitość ratusza podkreślały wierze ratuszowe, stając się
ważnym akcentem sylwety średniowiecznego miasta.
·
Wąskie, tworzące siatkę prostokątów i wieloboków uliczki oblepione
ciasną obudową prowadziły z rynku ku bramom.
·
Bezpieczeństwo miasta, jego zamożność i ważność reprezentowały
mury obronne z całym systemem wież, bram i baszt
·
obwarowane na zewnątrz wałami z fosą napełnioną wodą i ogrodzone
częstokołem.
·
Grube, potężne i wysokie mury miały na górze od wewnątrz uskok
tworzący kryte przejście dla straży miejskiej, wieńczyły je zębate wycięcia -
zwane blankami.
·
Drewnianą konstrukcję wysuniętą na wspornikach na zewnątrz muru -
zwano hurdycją. Ułatwiała ona pionową obronę przed napastnikami przez otwory w
podłodze. Konstrukcję o podobnej zasadzie, ale murowaną wysuniętą na konsolach
zwano machikułą.